by woerteralbum
's Nachts, over de Afsluitdijk,
fietst hij nog hoewel het zijkt -
stug, heldhaftig, vastberaden,
zoals vandaag, zo alle dagen.
Van z'n fiets nooit meer te scheiden,
fietst hij dit etmaal nog naar Leiden
door de storm en door de regen -
niets houdt hem vannacht nog tegen.
In Leiden wacht hem brood met kaas
en dat is voor hem lokaas.
Daar is hij zo op gesteld
als op klompen, tulpen, geld.
Ja, hij houdt er bijna van
meer dan van z'n caravan,
zijn klein huisje op twee wielen,
waarmee hij graag staat in de file,
daar op Duitsland's autobahn.
Verder vindt hij weinig aan
de oudbekende oosterburen
die met voetbal zo voortdurend
Oranje in de weg toch staan,
Nederlands ook "nit verstaan".
Hij is met zichzelf wel zoet,
doet gewoon en is voorgoed
degene die zijn land zelf schiep
dat vroeger zo vaak onderliep.
Dit kikkerlandje waar beslist
de Heere zich toch had vergist:
Hij dacht dat niemand daar zou wonen.
Verkeerd gedacht. Oranje boven!
Boven de zeespiegel nog lang?
Hij weet het niet maar doet niet bang.
www.woerteralbum.de
Kommentar schreiben